niedziela, 10 kwietnia 2011

Cykl Diesla

Cykl Diesla

Obieg Diesla w układzie p-V
Cykl Diesla (obieg Diesla) to prawobieżny obieg termodynamiczny złożony z czterech następujących po sobie przemian charakterystycznych: dwóch adiabat odwracalnych (będących jednocześnie izentropami), izobary i izochory. Obieg Diesla nie jest obiegiem porównawczym silnika wysokoprężnego (silnika Diesla). Obiegiem porównawczym jest obieg Seiligera-Sabathé.

Opis cyklu[edytuj]

Cykl Diesla składa się z następujących procesów:
  1. izobaryczne (przy stałym ciśnieniu) ogrzewanie czynnika w wyniku spalania paliwa; jednocześnie występuje ekspansja czynnika od objętości V1 do objętości V2)
  2. adiabatyczne rozprężanie (adiabata odwracalna) od ciśnienia p3 do ciśnienia p2
  3. izochoryczne chłodzenie przy stałej objętości V3
  4. adiabatyczne sprężanie (adiabata odwracalna) od ciśnienia p1 do ciśnienia p3

Sprawność cyklu[edytuj]

\eta = 1- \frac {c_v}{c_p}  \left( \frac {V_2}{V_3} \right)^{\kappa-1} \frac {1-\left( \frac{V_1}{V_2} \right)^\kappa}{1-\frac {V_1}{V_2} }
gdzie:
cvciepło właściwe gazu w przemianie izochorycznej
cpciepło właściwe gazu w przemianie izobarycznej
κ – stała zależna dla danego gazu w przemianie adiabatycznej (zwana wykładnikiem adiabaty) pVγ = const. Dla gazu doskonałego γ=cp/cv

Nie jest to najlepsza sprawność (lepszą ma cykl Carnota), jednak jest lepsza od sprawności w cyklu Otta